بوبک

الان فیلم ملی و راه های نرفته اش رو دیدم۰فقط بغض بودم ۰

من از بچگی این چیزارو از اطرافم شنیدم و میدونم این فیلم سیاه نمایی نیست و کم و زیاد داره ولی این اتفاقا توی جامعه ی ما میوفته۰این همه استیصال و درد وجود داره و گاهی تبدیل به کینه و خشم میشه و ادامه پیدا میکنه۰توروخدا قبل از زندگی مشترک حتما برین مشاور چون آدم هایی که مشکل روانی دارن یا دوشخصیتی هستن توی جامعه وجود دارن و خیلی خوب هم بلدن نقش بازی کنن۰ اصلا فکر نکنین واسه شما اتفاق نمیفته۰این مسئله رو جدی بگیرین و راحت ازش نگذرین۰بذارین این چرخه ی نحس تموم شه۰۰۰

+پر از بغضم۰۰۰

جمعه من یه عکس دیدم از صندلی روز کنکور که برگه سوالاتو مشخصات یه دختر بود و بقیه داشتن کنکور میدادن اما اون صندلی خالی بود و یه دسته گل روش بود۰نمیدونستم جریان چیه تا اینکه دیشب توی اینستاگرام تهمینه میلانی خوندم ماجرارو که یه دختر هفده ساله توی یه روستای بهبهان توی استان خوزستان چونکه حاضر نشده با پسر داییش فکر کنم ازدواج کنه رگشو میزنه ولی نجات پیدا میکنه بعد شب که میاد بره دسشویی حیاط، برادرش از پشت بوم با سه تا تیر میکشدش چون فکر کرده آبروی خانوادشون رفته۰این ماجرا مال ۱۲ تیره۰یعنی سه چهار روز بعدش اون دختر کنکور داشته۰احتمال داشت اگه اینطور نبود بتونه یه آدم موفق بشه اما قربانی شد۰قربانی تفکر اشتباهی که توی خیلی از خانواده ها هست که فقط کافیه شخص یکم زمینه شو داشته باشه تا تبدیل به فاجعه بشه۰من برای خوندن کامل خبر رفتم سرچ کردم و خیل خبرایی که برادرا خواهراشونو کشته بودن اومد بالا و من ماتم برد۰پس پدرا کجا بودن؟

من فکر میکنم این تفکراشتباه که خود پدر مادرا از بچگی حتی اگه خواهرشون بزرگتر باشه به یه پسر بچه میگن تو باید مواظب خواهرت باشی یا حتی توی فیلمامونم نشون میدن پدر که جایی میخواد بره به پسر بچه ش میگه در نبود من تو باید مواظب مادرت باشی و خیلی موارد دیگه که حتی خود مادر بر اساس آموزه های غلطی که داشته مسئولیت خودشو بعد شوهرش دست پسرش یعنی فرزند خودش میدونه و ته تمام این این چیزا از بچگی پسرو انقد بزرگ میکنن که فکر میکنه پس من در مقابل آبروی خواهر و مادرم مسئولم پس اگه بی آبرویی شد من خودم باید آبرومونو حفظ کنم و فاجعه۰کاش پدر مادرا تجدید نظر کنن روی تفاوت تربیتی که روی دختر پسراشون قائل میشن۰

نمیدونم چرا به ما یاد میدن در مقابله حقوقمون سکوت کنیم و اگر چیزی نگیم ما خوبیم و گذشت کردیم و بزرگی کردیم و...

اصلا وقتی چیزی حق ماست واسه چی باید از حقوقمون دفاع نکنیم و اجازه بدیم یکی دیگه از چیزی که حقه ماست بهره ببره و حق مارو ضایع کنه؟چرا وقتی ما دختر باشیم مامانا بهمون یاد میدن بیشتر سکوت کن بیشتر گذشت کن که تهش منظور همون حقوق کمتر توی ارثیه س و...

بیزارم از این موضوع...

من توی زندگیم ترجیح میدم برا حقوقم بجنگم حتی اگر به قیمت اعصاب خوردی و به هیچ نرسیدن باشه ولی تهش به خودم افتخار میکنم نذاشتم الکی الکی حقم پایمال شه و توی دلم بزنم روی شونه ی خودم که به به چه دختر خوبی گذشت کردی و...که من اگه سکوت کنم احساس خری رو دارم که ازش سواری گرفتن و بهش لگد زدن

+عصبانی طور