بوبک

یه لحظه هایی، یه روزایی، یه اتفاقایی توی زندگی هست که انقد تحمل یادآوریش واست سخته که ترجیح میدی فراموشش کنی، نادیده ش بگیری یا اصلا فکر کنی خواب بوده و توی بخشی از رویا این اتفاقا افتاده. یه لحظاتی که تا ابد در صندوقچه شون قفل خواهد موند مگر روزی که دلت بخواد بری بشینی روبروی روانشناست و قفل تک تک این صندوقچه هارو باز کنی و اون روز صحرای محشری به پا خواهد افتاد. به نظرم درست نوشته رایمون توی کانالش که فراموشی دفاع طبیعی بدن است در برابر رنج...