بوبک

بارها برام پیش اومده که بعد از اینکه مدت ها شخصی رو با ویژگی های خوبش شناختم، یهو یه رفتار زشت یا حرف نامربوط ازش شنیدم که بهم برخورده. حالا نه همیشه نسبت به من، حتی نسبت به دیگران. حتی شده بخشی از تفکرش رو دیدم و بدم اومده و دلم خواسته از زندگیم حذفش کنم ولی خب خیلی وقت ها نتونستم و فقط یه مدت فاصله گرفتم از شخص تا یادم بره یا حتی کمرنگ شه توی خاطرم که چرا دلخور شدم و رنجیدم...

اما چیزی که هست اینه که من موفق به حذف آدما نمیشدم چون یادم میرفت هر آدمی طیف وسیع و پیچیده ای از افکار و رفتارهای مختلفه که بعضی هاش از دید من خوب و بعضی هاش بده و حتی اگر اون شخص بدی واقعی هم داشته باشه، از ویژگی های بشر همینه و هیچ کس خوب مطلق نیست. 

تصمیم گرفتم بنویسم تا یادم بمونه دفعه ی بعد که رنجیدم، بدونم خود من هم شامل همین طیف میشم و توقع خوبی مطلق از هیچ کس حتی خودم نداشته باشم...

+ این خودِ تویی که به این جسم و به این اسم هویت میدی...