بوبک

من کلا هرجا که باشم هی ایده به ذهنم میرسه که چجور بهتر میشه اون فضا و مکان و چه طور اگر بود قشنگ تر میشد ۰ 

ولی چیزی که توی این سالها فهمیدم اینه که نهایت بتونم واسه خودم اجراش کنم و در ابعاد بزرگ صدام به جایی نمیرسه و این خیلی وقتا سرخورده م میکنه۰۰۰

مثلا بیش از ۴ساله که ایستگاه اتوبوس جابه جا شده ولی هیچ کس حاضر نیست بیاد اینو بیاره این سمت خیابون و مردم تو ظل آفتاب مجبور نباشن گاهی بیش از نیم ساعت وایسن ۰۰۰

مثلا کلی از سیستم های شهری که میبینم و میدونم چه طور اگر بود بهتر بود ولی خب۰۰۰

حتی سیستم پیشنهادیم واسه کتابخونه های دانشگاه که میدونم کسی گوش نخواهد داد۰۰۰

حتی سیستم های که میشه واسه اتاق های انتظار مطب پزشک ها پیاده کرد تا انقدر عذاب آور نباشه چندساعت معطلی۰۰۰

من حتی واسه اتاق خودم کلی ایده دارم ولی خب چندساله نمیتونم عملیشون کنم که اصلی ترین دلیلش بحث مالیه و یه سری اولویت های دیگه۰۰۰

میدونی اینکه هی تو ذهنت این افکار بگذره، اینکه هرجا بری هی دلت بخواد بهتر بشه، اینکه بدونی میشه و کسی اهمیت نمیده، هم خوبه از لحاظی و هم بد واسه قسمت عملی نشدنش۰۰۰

نمیدونم چی بگم۰ کاش یه روزی صدامون شنیده بشه۰۰۰

+دوستانی که واسه پست های چندروز اخیر کامنت گذاشتن و من پست هارو پاک کردم واقعا شرمندم۰ به این حرکت من میگن اختلال وسواس فکری :|