بوبک

من و چند نفر دیگه توی آزمایشگاه شخصی استاد بودیم ۰ تایم استراحت بود ۰ من زودتر اومدم نشستم رو مبل و استاد هم روبرو سمت راست نشسته بود ، برگه هارو مطالعه میکرد ۰ بقیه داشتن تو اتاق بغلی صحبت میکردن که استاد ( استاد مذکور یک آقای حوالی چهل ساله هست و یه دختر ده ساله داره ) با لبخند نگاهم کرد گفت تو چرا انقدر آرومی؟ یکم سعی کن بیشتر حرف بزنی ، تو چشم باشی و ۰۰۰ از اون جایی که چندهفته قبل هم این حرفارو زده بود، اینبار خندم گرفت گفتم استاد بخدا من شخصیتم ارومه ولی اصلا مظلوم نیستم۰ اگر نیاز باشه حرف میزنم ۰۰۰ گفت ببین میدونم ولی نباید انقدر اروم باشی سعی کن وحشی باشی، خوی وحشی گری داشته باشی ( در این لحظه من از درون ترکیده بودم از خنده که دکتر داره این حرفارو بهم میزنه ولی از بیرون یه لبخند فقط رو لبم بود :)) )