بوبک

آدما گاهی که حالشون خوب نیست یا از نظر روحی تو شرایط بدی باشن ممکنه حرفایی رو بزنن که در حالت عادی وقتی حالشون خوبه خودشون میدونن حرفاشون چرت و پرته و حرفای خودشون رو قبول ندارن ولی اون لحظه دلشون میخواد از عالم و آدم شاکی باشن و حرف میزنن ۰اون زمان اونا نیاز به کسی ندارن که هی گوشزد کنه حرفات چرته حرفات فلانه ۰اون زمان اونا نیاز به گوش شنوایی دارن که فقط بشنوه و مختصر حرفی و به کل فراموش کنه چی گفته و چی شده۰که همچین آدمی پیدا کردنش خیلی سخته۰

دوم دبیرستان که بودم یه دوست داشتم که از راهنمایی هم کلاسی و دوست بودیم۰همیشه سر یه میز مینشستیم۰اون سال به دلایلی که اونم خبر داشت توی شرایط روحی خوبی نبودم و چندباری مختصر بهش اس ام اس دادم۰چندروز بعد توی یه جمعی از بچه ها توی مدرسه بودیم حرف میزدیم یهو برگشت به اون یکی از بچه ها گفت مهسا هم همش حرفایی میزنه که آدم ناراحت میشه۰اون لحظه یهو شوک شدم۰تمام رفاقت اون چهارسال و خوشیا و خنده هاشو به حساب نیاورد و فقط اون چندروز و چندبار شد همش که من ناراحتش کردم۰ازون روز به بعد دیگه باهاش صمیمی نبودم حرفای دلمو نزدم و رابطه م شد چند ماهی یا سالی یه بار سلام احوالپرسی و چه خبر و تمام۰

خواستم بگم قبل از اینکه حرفی بزنید حواستون به حال طرف مقابل باشه۰همین۰