بوبک

خیلی وقت ها هم حرف هایی هست که نمیتوانم بنویسمشان.همین که میخواهم بنویسم انگار هیچ درونم نیست که بتواند وصف حالم شود...میگویم خب شاید بشود حرف بزنم و بگویم اما باز هم توانش را ندارم.انگار نه حرفی برای نوشتن هست ،نه برای گفتن...فقط یک چیز را خیلی خوب میدانم که سالهاس چیزهایی در فکرم هست که مدام هستند ولی هیچ راهی برای خروجشان وجود ندارد.حتی نمیدانم ماهیتشان چیست...در این مواقع فقط میتوانم بگویم خدایا کمکمان کن...